Klinische kinderpsychiatrie en het cognitief-structurele ontwikkelingsmodel

In dit onderzoeksproject zal worden nagegaan of de ontwikkeling van het klinisch-kinderpsychiatrisch in behandeling zijnde kind vastgelegd kan worden binnen het cognitief-structurele ontwikkel ingsmodel. In het volgen de hoofdstuk zal dit model besproken worden. Binnen het cognitiefstructurele ontwikkelingsmodel staat onderzoek naar de (kinderlijke) denkontwikkeling centraal. Dit project is beperkt tot het naast elkaar en in onderlinge samenhang onderzoeken van het kinderlijk denken over de physische en over de sociale werkelijkheid. Hiervoor werden een aantal tests geselecteerd die erop gericht zijn om aspecten van deze twee soorten denken afzonderlijk te meten. Het gebruik voor behandelingsdoeleinden van het gekozen testinstrumentarium in de kinder- en jeugdpsychiatrische kliniek is eerst mogelijk wanneer de relaties bekend zijn tussen de beide vormen van denken en tussen de diverse tests. In de vorm van een evaluatieonderzoek van een ten aanzien van leerjaar, sexe en school gestratifi ceerde steekproef van zich normaal ontwikkelende kinderen werd onderzocht of en in welke mate de geselecteerde cognitiefstructurele ontwikkelingstests geschikt zijn voor ontwikkelingsregistratie binnen de kinder- en jeugdpsychiatrische kliniek en voor voorspellende doeleinden.Samenvattend valt het onderzoeksproject in een aantal delen uiteen. Allereerst werd de bruikbaarheid en de onderlinge samenhang onderzocht van de geselecteerde cognitief-structurele ontwikkelingstests door deze tests af te nemen bij een ten aanzien van leerjaar en sexe gestratificeerde steekproef van achtenzestig zich normaal ontwikkelende Rotterdamse schoolkinderen met een leeftijdsrange van zes tot en met elf jaar. Vervolgens werd onderzocht of de verkregen gegevens bevestigd werden in longitudinaal onderzoek (een-jaar follow-up met drie afnamen) verricht bij dezelfde groep schoolkinderen. Tenslotte werden de resultaten van de afname van de tests bij klinisch-kinderpsychiatrisch behandelde kinderen vergeleken met de bevindingen verkregen uit de afname van de tests bij de controlegroe

Face and emotion recognition in MCDD versus PDD-NOS

Previous studies indicate that Multiple Complex Developmental Disorder (MCDD) children differ from PDD-NOS and autistic children on a symptom level and on psychophysiological functioning. Children with MCDD (n = 21) and PDD-NOS (n = 62) were compared on two facets of social-cognitive functioning: identification of neutral faces and facial expressions. Few significant group differences emerged. Children with PDD-NOS demonstrated a more attention-demanding strategy of face processing, and processed neutral faces more similarly to complex patterns whereas children with MCDD showed an advantage for face recognition compared to complex patterns. Results further suggested that any disadvantage in face recognition was related more to the autistic features of the PDD-NOS group rather than characteristics specific to MCDD. No significant group differences emerged for identifying facial expressions

The Stability of Comorbid Psychiatric Disorders: A 7 Year Follow Up of Children with Pervasive Developmental Disorder-Not Otherwise Specified

The current study was a 7-year follow-up of 74 6–12 year old children with Pervasive Developmental Disorder-Not Otherwise Specified. We examined the rates and 7 year stability of comorbid psychiatric diagnoses as ascertained with the Diagnostic Interview Schedule for Children: Parent version at ages 6–12 and again at ages 12–20. Also, we examined childhood factors that predicted the stability of comorbid psychiatric disorders. The rate of comorbid psychiatric disorders dropped significantly from childhood (81 %) to adolescence (61 %). Higher levels of parent reported stereotyped behaviors and reduced social interest in childhood significantly predicted the stability of psychiatric comorbidity. Re-evaluation of psychiatric comorbidity should be considered in clinical practice, since several individuals shifted in comorbid diagnoses

ASD Symptom Severity in Adolescence of Individuals Diagnosed with PDD-NOS in Childhood

The current 7-year follow-up study investigated: (1) the stability of ASD severity, and (2) associations of ASD severity in adolescence with (a) childhood and concurrent psychiatric comorbidity, and (b) concurrent societal functioning. The Autism Diagnostic Observation Schedule (ADOS) and the Diagnostic Interview Schedule for Children were administered in childhood (ages 6–12) and in adolescence (ages 12–20) to 72 individuals with a pervasive developmental disorder-not otherwise specified (PDD-NOS). ADOS calibrated severity scores showed a large stability (r = .51). Psychiatric comorbidity in childhood and adolescence were not associated wit